De bevalling van Luna

De dag van de bevalling.

Zoals eerder vermeld, de bevalling van Luna werd tot op de puntjes goed uitgelegd en geregeld. 
Omdat Otis zo moeilijk ter wereld is gekomen, was er geen keuze deze keer. Het moest een geplande keizersnede worden. Vooral ik had het daar moeilijk mee. Ik wou natuurlijk bevallen en wou mijn lichaam het werk laten doen, maar dat was voor verschillende dokters geen optie meer. Jens daarentegen wou enkel een keizersnede, hij wou niet meer meemaken wat hij bij Otis gezien had. 
Na vele gesprekken heb ik ingezien dat het inderdaad de beste oplossing was. Ik heb dan ook vrede genomen bij mijn bevalling. 

Enkele weken voor de bevalling werden we op materniteit verwacht om onze wensen door te geven bij de bevalling. Onze wens was dan ook dat Jens en ik de hele periode bij elkaar bleven. Dit is geen standaard procedure omdat de man zich meestal steriel moet maken terwijl de vrouw een epidurale zou krijgen. De gynaecoloog en de vroedvrouwen hebben er namelijk voor gezorgd dat Jens en ik geen seconde bij elkaar zijn weggehaald. 

De bevalling werd 3 weken voor de uitgerekende datum vastgelegd omdat onze baby terug te groot werd voor de weken die ik zwanger was. Er werd al geschat dat de baby 4kg woog en ik zou nog 3 weken moeten lopen, dan zou het weer een reuze baby geweest zijn. Daarom redelijk last minute beslist dat 24 mei 2022 de dag van de bevalling werd.

De dag van de bevalling..

Korte nacht en vroege ochtend met de nodige stress. Om 6u15 werden we verwacht in het ziekenhuis. We werden inschreven en mochten naar boven gaan. Al mijn parameters werden gecontroleerd en ik werd nog een half uur aan de monitor gelegd. Alles bleek uitstekend te zijn. We werden naar onze kamer gebracht op materniteit waar ik mijn operatiekleed mocht aandoen en Jens zich steriel moest maken. 
Opeens ging de tijd heel snel. De vroedvrouw kwam ons halen en we werden naar de zaal van het operatiekwartier gebracht. Hier werd ik verder voorbereid en mocht ik het vieze drankje drinken.
Nu was het wachten...

Ik voelde angst, werd zenuwwachtig, wist met mezelf geen blijf..
De vroedvrouw kwam met de doppler en we luisterden nog eens samen naar het hartje. Ondanks dat alles goed klonk, kon het mij niet kalmeren. Ik kreeg een paniekaanval. Ik kon niet meer kalmeren,. Er werd op mij ingepraat, we werden naar de operatiekamer gebracht en de anesthesist stond al klaar. Iedereen was aanwezig in de kamer en keek naar mij. Mijn gynaecoloog liep naar me toe en probeerde mij te kalmeren. Ze gaf mij erkennen en zei dat het volkomen normaal is dat ik bang was. Alles ging deze keer goed komen, verzekerde ze. Ik werd rustig, het moment voor de epidurale. Iets meer verdoving omdat ik terug angstig begon te worden. 

De moment was daar. De geboorte van ons Luna. Het mooiste geluid dat ik ooit gehoord heb, haar geween. Haar stem horen. Het scherm werd doorzichtig en eindelijk konden we zien of we een meisje of een jongen kregen. Het was een MEISJE !!! Jens en ik hadden dit beide niet verwacht. Ons maantje is geboren. (Luna kreeg speciaal die naam, Jens vond dit toepasselijk omdat ze dan dicht bij haar broer zou staan)..

Verder is deze dag uitstekend verlopen met de nodige emoties.

Luna Platteau
24 mei 2022 om 8u59
50cm & 3980gr