Brief naar Otis*

Liefste Otis*, 

Ons eerste kindje, ons eerste zoontje.. 
9 maand hebben wij samen genoten en keken we uit naar de dag dat jij ter wereld ging komen. 
Je hebt het mij niet altijd even gemakkelijk gemaakt. 
7 maand lang mijn hele lijf uitgebraakt. 7 maand lang niet echt genoten van zwanger te zijn. 
Maar achteraf de 9 mooiste maanden uit mijn leven..

Wat was het fijn om je in mijn buik te hebben, om je te voelen groeien..
Ik heb je leren kennen en wist al dat je een grote actieve baby ging zijn. 

Toen kwam het moment dat we elkaar voor het eerst gingen ontmoeten. 
We hadden het ons beiden anders voorgesteld. 

Maar wat ben ik trots dat jij ons eerste kindje bent. 
Je hebt gevochten voor je kleine leventje, je hebt zo hard gevochten om bij ons te zijn. 
We hebben samen genoten van de tijd die we samen hadden. 

Het is moeilijk om te zien dat andere mama's hun baby'tje kunnen beschermen en dat ik dat juist niet heb kunnen doen. 
Het is hard om te zien hoe andere mama's hun kindje knuffelen en dat wij maar 1 moment hebben gehad om elkaar te knuffelen.
Lieve Otis, alles is hard, het doet me pijn dat ik er niet voor je kan zijn. 

Ik hoop dat je het daar boven goed hebt. 
Ik hoop dat je het daar veel vriendjes hebt. 
Ooit, als het mijn tijd is, gaan we al de knuffels en kusjes inhalen. 
Ik kijk er alvast naar uit lieve zoon..

Wat mis ik je..
Ik hou van je, 

Liefs je mama