Diaz Drumont * - Deel 1 -

WIJ KREGEN EEN ZOONTJE !!!

Elke maand gingen we op controle, Diaz deed het super goed. Hij groeide goed, kwam goed bij. Alles was perfect.

Na een vlekkeloze zwangerschap ben ik uiteindelijk binnen gegaan op zondag 14 juni 2020 om 11u30 (39 weken) met een scheurtje in mijn vliezen (waardoor ik maar een klein beetje vruchtwater verloor). Voor infectiegevaar wou ik dit laten nazien. 
Ze besloten toen om mij op te nemen. Ik kreeg een baxter voor mijn weeën op te wekken want ik kreeg maar geen ontsluiting. 

uren verder...
maar nog steeds geen ontsluiting..  hebben ze mij zondag om 1 uur 's nachts mijn water gebroken. Een uur later heb ik dan een epidurale gevraagd want ik verging van de pijn. Mijn lichaam maakte nu zelf hormonen aan om weeën op te wekken en ik nog steeds aan die baxter lag. (ze waren dit vergeten af te koppelen). Ik kreeg een weeënstorm.

Alles sloeg tegen..

Mijn baarmoedermond dat niet mals werd. Ik kreeg maar geen ontsluiting. Een hele nacht afgezien. 

Maandagochtend had ik nog maar 3 cm ontsluiting, soms duurde het een paar uur om 1 cm ontsluiting te krijgen.
Op dat moment kon ik het niet meer houden van de pijn en zagen ze dat mijn epidurale niet meer goed zat. Opnieuw hebben ze moeten prikken en zeiden ze dat het binnen de 10 minuten veel beter ging zijn.
Na een half uur te creperen van de pijn, komen ze tot de conclusie dat ze de pomp van de epidurale waren vergeten op te zetten. 

Ik kon niet meer !
Voor mijn partner was het verschrikkelijk om mij zo te zien afzien en niets te kunnen doen..

Uiteindelijk krijg ik maandagavond om 18u50 EINDELIJK 10 cm ontsluiting en moest ik beginnen persen..
Na 23 minuten persen zagen ze dat Diaz niet kwam en hebben ze beslist om een spoedkeizersnede te doen. Ik was zo opgelucht ... Ik was er eindelijk vanaf na 36 uur arbeid.

Diaz is geboren op 15 juni 2020 om 19u38

Na de keizersnede ben ik wakker geworden op de recovery, zonder mijn partner, zonder Diaz ... Ik ging ervan uit dat zij op de kamer op mij aan het wachten waren.
Na een uur op de recovery te liggen mocht ik eindelijk naar mijn kamer. Daar ben ik aangekomen, zonder Diaz...
Diaz is meteen na de geboorte bij ons weggehaald en naar de prematuur afdeling gebracht.

Omdat de bevalling zo lang heeft geduurd, en hij vast was komen te zitten in het geboortekanaal, had Diaz een zuurstoftekort opgelopen bij de geboorte.
Diaz ademende wel zelfstandig maar is geboren met zware stuipen en epilepsie aanvallen. Zijn apgar scores waren heel slecht...

Die avond om 23u kregen wij te horen dat ze een hersenscan gingen doen om te kijken of hij bloedklontertjes had in zijn hoofdje. 
De kans was namelijk zeer groot dat er hersenschade was opgelopen. Diezelfde avond kreeg hij ook een maagsonde.

Onze wereld stortte in ...

Die nacht om 2u hebben we hem dan voor het eerst eventjes mogen zien.. We mochten hem aanraken, maar ik kreeg mijn kindje niet in mijn armen..
Zijn resultarten verbeterde niet echt... dus hadden ze beslist om ons dinsdag 16 juni 2020 over te brengen naar het UZA te Edegem. Daar kreeg hij een kamertje op de neonatologie.

In het UZA is hij onmiddelijk op de urgentielijst gezet voor een MRI. 
Donderdag 18 juni 2020 kwam er een plaatsje vrij in de namiddag en mocht hij mee voor een MRI scan...

Diezelfde avond kregen wij het verschrikkelijk nieuws te horen... De hersenschade was enorm groot.. 
Zijn motoriek was enorm zwaar beschadigd... 

De dokters zeiden ons wel dat bij zo'n baby'tje de kans bestond dat de goede hersendelen, de slechte zouden kunnen overnemen en er dus een kleine kans bestond dat er kans was op verbetering.

Wij bleven hopen op een MIRAKEL...

Zijn hartje en organen deden het super goed en waren zelfs heel sterk... alleen was er grote schade aan de hersentjes...